сер сущ.; в разн. знач. 1) тайна, секрет; нечто сокрытое, скрытое, потаённое җир асты серләре — тайны подземелья табигать серләре — тайны природы сер саклау — хранить тайну дәүләт сере — государственная тайна 2) в притяж. ф. при определит. словах сере тайна, секрет (чего-л.) уңышның сере — секрет успеха озак яшәүнең сере — секрет долголетия • - сер алу - серен алу - сер ачу - серен ачу •• сер итеп әйтү — сказать по секрету сер сынатмау — нем как рыба; cм. тж. сер бирмәү серен чишү — раскрыть тайну, раскрыться серләре килешә — закадычные друзья; находят общий язык - сер бирмәү - сер бирү
Ш. Н. Асылгараев, Ф. А. Ганиев, М. З. Закиев, К. М. Миннуллин, Д. Б. Рамазанова 2007: Татарско-русский словарь; Институт языка, литературы и искусства им. Г. Ибрагимова; Kazan. (2 volumes, 726 + 728 pages, ~56000 entries)