соңынтын 1. нареч.; разг.; см. соңыннан соңынтын әйтермен — скажу чуть позже (попозже) 2. послелог; редко; разг.; см. соңыннан аннан соңынтын — после него
Ш. Н. Асылгараев, Ф. А. Ганиев, М. З. Закиев, К. М. Миннуллин, Д. Б. Рамазанова 2007: Татарско-русский словарь; Институт языка, литературы и искусства им. Г. Ибрагимова; Kazan. (2 volumes, 726 + 728 pages, ~56000 entries)