сугым сущ. 1) убой || убойный сугымга калдыру — оставить на убой сугымга ашату — кормить на убой сугым үлчәме — убойный вес сугым малы — убойный скот 2) скот, предназначенный (откормленный) на убой (забой) сугым сую — забой скота • - сугым ае •• сугымга симертү — кормить на убой
Ш. Н. Асылгараев, Ф. А. Ганиев, М. З. Закиев, К. М. Миннуллин, Д. Б. Рамазанова 2007: Татарско-русский словарь; Институт языка, литературы и искусства им. Г. Ибрагимова; Kazan. (2 volumes, 726 + 728 pages, ~56000 entries)