сыза I сущ. 1) балка, сухая балка (длинный овраг) сызаларга су төшкән — в балках появилась вода 2) диал. межа сыза калдыру — оставить межу II нареч. чуточку, нешироко, узко тәрәзәне сызагына ачып — чуть приоткрыв окно
Ш. Н. Асылгараев, Ф. А. Ганиев, М. З. Закиев, К. М. Миннуллин, Д. Б. Рамазанова 2007: Татарско-русский словарь; Институт языка, литературы и искусства им. Г. Ибрагимова; Kazan. (2 volumes, 726 + 728 pages, ~56000 entries)