сызыкча 1. сущ. 1) чёрточка 2) складочка күз тирәсендәге сызыкчалар — складочки у глаз 3) лингв. чёрточка, дефис сызыкча кую — ставить дефис 2. прил.; мат. 1) линейный сызыкча үлчәнеш — линейное измерение сызыкча тигезләмә — линейное уравнение сызыкча берәмлек — линейная единица сызыкча бәйлелек — линейная зависимость 2) линейчатый сызыкча геометрия — линейчатая геометрия сызыкча өслек — линейчатая поверхность • - сызыкча тизлек
Ш. Н. Асылгараев, Ф. А. Ганиев, М. З. Закиев, К. М. Миннуллин, Д. Б. Рамазанова 2007: Татарско-русский словарь; Институт языка, литературы и искусства им. Г. Ибрагимова; Kazan. (2 volumes, 726 + 728 pages, ~56000 entries)