сөрән сущ. 1) ист.; воен. а) (тревожный) боевой клич; тревога б) крик перед боем 2) этногр. сурэнь (обряд и праздник изгнания злых духов весной и летом, если случались засуха, град и т. п.) 3) диал. массовые конные скачки (во время сабантуя); конные игры, игрища • - сөрән салу - сөрән кычкыру - сөрән сугу - сөрән чабу - сөрәнгә йөрү - сөрәнгә чыгу
Ш. Н. Асылгараев, Ф. А. Ганиев, М. З. Закиев, К. М. Миннуллин, Д. Б. Рамазанова 2007: Татарско-русский словарь; Институт языка, литературы и искусства им. Г. Ибрагимова; Kazan. (2 volumes, 726 + 728 pages, ~56000 entries)