тавышсыз 1. прил. 1) беззвучный; бесшумный, немой тавышсыз тынлык — немая тишина 2) тихий, кроткий, спокойный, не скандальный (о человеке) 2. нареч. беззвучно, тихо, бесшумно тавышсыз елау — беззвучно плакать - тавышсыз гына
Ш. Н. Асылгараев, Ф. А. Ганиев, М. З. Закиев, К. М. Миннуллин, Д. Б. Рамазанова 2007: Татарско-русский словарь; Институт языка, литературы и искусства им. Г. Ибрагимова; Kazan. (2 volumes, 726 + 728 pages, ~56000 entries)