таманча предик.; сл. 1) соразмерный, средний, в меру; пропорциональный буе (буйга) таманча — рост у него средний 2) а) не слишком обильно, не очень много аш-су таманча иде — еды было не слишком обильно б) разг.; перен. ущербный акылы (акылга) таманча — глуповатый, не очень умный
Ш. Н. Асылгараев, Ф. А. Ганиев, М. З. Закиев, К. М. Миннуллин, Д. Б. Рамазанова 2007: Татарско-русский словарь; Институт языка, литературы и искусства им. Г. Ибрагимова; Kazan. (2 volumes, 726 + 728 pages, ~56000 entries)