тилчә сущ.; мед. 1) золотуха; гнойная опухоль тилегә тилчә тими — (посл.) дуралею всё нипочём (букв. дурака золотуха обходит) 2) диал. рак || раковый тилчә тамыры кебек — как раковые корни (метастазы) 3) диал. ящур •• тилчә тел(ле) — злой язык, злоязычный
Ш. Н. Асылгараев, Ф. А. Ганиев, М. З. Закиев, К. М. Миннуллин, Д. Б. Рамазанова 2007: Татарско-русский словарь; Институт языка, литературы и искусства им. Г. Ибрагимова; Kazan. (2 volumes, 726 + 728 pages, ~56000 entries)