тинтәк I прил. 1) недалёкий, глуповатый, легкомысленный; сумасбродный (о человеке) тинтәк кеше — глуповатый человек 2) глупый, легкомысленный (в словах, действиях и т. п.) тинтәк кыланыш — глупое поведение тинтәк уйлар — глупые мыслишки II сущ. дурень, баламут, сумасброд тинтәк тегелмәгән итеген мактар — (посл.) дурень хвалит не сшитые ещё сапоги тинтәк белән типтергәнче, аңлы белән таш ташы — (посл.) чем пировать с дурнем (баламутом), лучше таскать камни с умным ике тинтәк кушылса, яу була, ике ипле кушылса, тау була — (посл.) если два дурня объединятся, будет битва, если два умных объединятся, вырастет гора
Ш. Н. Асылгараев, Ф. А. Ганиев, М. З. Закиев, К. М. Миннуллин, Д. Б. Рамазанова 2007: Татарско-русский словарь; Институт языка, литературы и искусства им. Г. Ибрагимова; Kazan. (2 volumes, 726 + 728 pages, ~56000 entries)