тир I сущ. пот, испарина тир тамчылары — капли пота тирең аккан җирнең кадере — дорога земля, которую полил потом - тир авыруы - тир чире - тир алу - тир бизе - тир кату - тир тозы - тир хастасы - тир хастәсе - тиргә бату - тиргә төшү - тиргә батыру - тиргә төшерү •• тир белән табу — зарабатывать/заработать трудом тир салу (түгү) — вложить пот; проливать/пролить пот; кропить потом тир түгеп — в поте лица - тир киптерү II сущ. тир тирда ату — стрелять в тире
Ш. Н. Асылгараев, Ф. А. Ганиев, М. З. Закиев, К. М. Миннуллин, Д. Б. Рамазанова 2007: Татарско-русский словарь; Институт языка, литературы и искусства им. Г. Ибрагимова; Kazan. (2 volumes, 726 + 728 pages, ~56000 entries)