тынсыз 1. прил. 1) редко бездыханный тынсыз гәүдәләр — бездыханные тела 2) без воздуха, не накачанный тынсыз камера — камера (колеса) без воздуха 2. нареч. 1) а) без дыхания тынсыз яшәп булмый — без дыхания нельзя жить б) разг. без воздуха 2) бездыханно тынсыз егылу — упасть бездыханно 3) совсем тихо; так, что неслышно и дыхания тынсыз йоклау — спать совсем тихо - тынсыз булу - тынсыз калу - тынсыз итү - тынсыз ясау
Ш. Н. Асылгараев, Ф. А. Ганиев, М. З. Закиев, К. М. Миннуллин, Д. Б. Рамазанова 2007: Татарско-русский словарь; Институт языка, литературы и искусства им. Г. Ибрагимова; Kazan. (2 volumes, 726 + 728 pages, ~56000 entries)