тыныгу 1) неперех.; диал. (понемногу) утихать/утихнуть, стихать/стихнуть (о ветре); становиться/стать тихим көн тыныкты — погода стихла 2) отдыхать/отдохнуть, передохнуть йөреп чәрчәгән торып тыныга, торып чәрчәгән утырып тыныга, утырып чәрчәгән ничек тыныгыр? — (посл.) уставший от ходьбы передохнёт стоя, уставший стоять передохнёт сидя, уставший сидя как передохнёт?
Ш. Н. Асылгараев, Ф. А. Ганиев, М. З. Закиев, К. М. Миннуллин, Д. Б. Рамазанова 2007: Татарско-русский словарь; Институт языка, литературы и искусства им. Г. Ибрагимова; Kazan. (2 volumes, 726 + 728 pages, ~56000 entries)