тычканчык сущ. 1) колики (у лошадей) тычканчык булган — заболел коликами 2) мышцы (взбухание мышечной ткани при ударе) тычканчык ясау — ударить по мышцам так, что они взбухают
Ш. Н. Асылгараев, Ф. А. Ганиев, М. З. Закиев, К. М. Миннуллин, Д. Б. Рамазанова 2007: Татарско-русский словарь; Институт языка, литературы и искусства им. Г. Ибрагимова; Kazan. (2 volumes, 726 + 728 pages, ~56000 entries)