тәләф сущ.; книжн.; диал. 1) растрата, бесполезная трата; пагуба саран малы тәләфкә — (посл.) богатство скупца пойдёт прахом 2) гибель, погибель, уничтожение • - тәләф булу - тәләф итү - тәләф кылу
Ш. Н. Асылгараев, Ф. А. Ганиев, М. З. Закиев, К. М. Миннуллин, Д. Б. Рамазанова 2007: Татарско-русский словарь; Институт языка, литературы и искусства им. Г. Ибрагимова; Kazan. (2 volumes, 726 + 728 pages, ~56000 entries)