чакал сущ.; диал. шакал; см. тж. чүл бүресе чүл күрке - чакал, ир күрке - сакал — (погов.) краса пустыни - шакал, краса мужчины - борода - чакал өреге
Ш. Н. Асылгараев, Ф. А. Ганиев, М. З. Закиев, К. М. Миннуллин, Д. Б. Рамазанова 2007: Татарско-русский словарь; Институт языка, литературы и искусства им. Г. Ибрагимова; Kazan. (2 volumes, 726 + 728 pages, ~56000 entries)