чачак сущ. 1) бахрома ука чачак — бахрома из позумента 2) кисть, кисточка; см. тж. чук ефәк чачак — шёлковая бахрома шәл чачагы — бахрома шали шарф башларындагы чачак — бахрома на концах шарфа чачак тоту (тегү, тагу) — пришить бахрому чачак тотылган (тегелгән) ашъяулык — бахромчатая скатерть чачаклы япма — покрывало с бахромой 3) перен. изорванные, обтрёпанные края ткани (платка, полы и т. п.) чачагын кисеп ташлау — резать бахрому
Ш. Н. Асылгараев, Ф. А. Ганиев, М. З. Закиев, К. М. Миннуллин, Д. Б. Рамазанова 2007: Татарско-русский словарь; Институт языка, литературы и искусства им. Г. Ибрагимова; Kazan. (2 volumes, 726 + 728 pages, ~56000 entries)