чигә I сущ. висок; височек || височный чигәдәге чәчләре агарган — волосы на висках поседели - чигә сакалы - чигә сөяге II чигә чөй — чека, чекушка арбаның чигә чөе төшеп калган — у телеги выпала черекушка күчәрнең чигә чөе — осевая чека; см. тж. чөй
Ш. Н. Асылгараев, Ф. А. Ганиев, М. З. Закиев, К. М. Миннуллин, Д. Б. Рамазанова 2007: Татарско-русский словарь; Институт языка, литературы и искусства им. Г. Ибрагимова; Kazan. (2 volumes, 726 + 728 pages, ~56000 entries)