чуен 1. сущ. чугун (сплав железа с углеродом) чуен кою — литьё чугуна чуен коючы — чугунолитейщик чуен коя торган — чугуноплавительный 2. прил. чугунный (забор, котёл) чуен койма — чугунная ограда - чуен юл - чуенның ундүртенче кичәсе төсле
Ш. Н. Асылгараев, Ф. А. Ганиев, М. З. Закиев, К. М. Миннуллин, Д. Б. Рамазанова 2007: Татарско-русский словарь; Институт языка, литературы и искусства им. Г. Ибрагимова; Kazan. (2 volumes, 726 + 728 pages, ~56000 entries)