чукмар сущ. 1) ист. булава, палица (дубина с шарообразным утолщением на конце) кулың күтәрә алмаган чукмарны билеңә такма — (посл.) не бери ношу не по плечу (букв. не затыкай за пояс булаву, которую не можешь поднять рукой) 2) разг. бутон, бутончик; см. тж. тукыя • - чукмар сөяк - чукмар таяк - чукмар үлән - чукмар чокыры
Ш. Н. Асылгараев, Ф. А. Ганиев, М. З. Закиев, К. М. Миннуллин, Д. Б. Рамазанова 2007: Татарско-русский словарь; Институт языка, литературы и искусства им. Г. Ибрагимова; Kazan. (2 volumes, 726 + 728 pages, ~56000 entries)