чурлау неперех.; диал. 1) урчать, бурчать || урчание, бурчание эч чурлый — в животе урчит; см. тж. быгырдау 2) см. чылтырау
Ш. Н. Асылгараев, Ф. А. Ганиев, М. З. Закиев, К. М. Миннуллин, Д. Б. Рамазанова 2007: Татарско-русский словарь; Институт языка, литературы и искусства им. Г. Ибрагимова; Kazan. (2 volumes, 726 + 728 pages, ~56000 entries)