чыбыркы сущ. кнут, плеть, бич, хлыст; см. тж. камчы ау чыбыркысы — арапник атны чыбыркы белән кума, солы белән ку — (посл.) не гони коня кнутом, гони овсом
Ш. Н. Асылгараев, Ф. А. Ганиев, М. З. Закиев, К. М. Миннуллин, Д. Б. Рамазанова 2007: Татарско-русский словарь; Институт языка, литературы и искусства им. Г. Ибрагимова; Kazan. (2 volumes, 726 + 728 pages, ~56000 entries)