чыш-пыш 1) подр. звуку шёпота, шипения 2) в знач. нареч. шёпотом; с шипением; шмыгая носом чыш-пыш сөйләшү — говорить шёпотом чыш-пыш елау — плакать, шмыгая носом чи утын чыш-пыш яна — сырые дрова горят с шипением • - чыш-пыш итү - чыш-пыш килү
Ш. Н. Асылгараев, Ф. А. Ганиев, М. З. Закиев, К. М. Миннуллин, Д. Б. Рамазанова 2007: Татарско-русский словарь; Институт языка, литературы и искусства им. Г. Ибрагимова; Kazan. (2 volumes, 726 + 728 pages, ~56000 entries)