чүп-чар сущ.; собир. 1) всякий мусор, сор, отходы, отбросы идәннән чүп-чар җыеп алу — собрать с пола мусор урманда чүп-чар калдырырга ярамый — в лесу нельзя оставлять мусор 2) сорняк, сорная растительность (заглушившая культурные посевы) 3) хлам, старьё, рухлядь сарайдагы барлык чүп-чарны чыгарып ташлау — выбросить из сарая весь хлам 4) перен.; разг. что-л. негодное, бесполезное; чепуха, ерунда, галиматья прост. әдәби чүп-чар — литературная галиматья 5) перен.; разг. шваль, дрянь || дрянной (о человеке)
Ш. Н. Асылгараев, Ф. А. Ганиев, М. З. Закиев, К. М. Миннуллин, Д. Б. Рамазанова 2007: Татарско-русский словарь; Институт языка, литературы и искусства им. Г. Ибрагимова; Kazan. (2 volumes, 726 + 728 pages, ~56000 entries)