шалтыравык 1. сущ. 1) муз. бубен, бубны 2) побрякушка, погремушка (детская игрушка) 3) перен. пустозвон, хвастун коры шалтыравык — хвастун; хвастунья, пустомеля, пустослов; болтун, болтунья 2. прил.; см. шалтыравыклы шалтыравык сүзләрне яратмыйм — не люблю пустых слов - шалтыравык елан
Ш. Н. Асылгараев, Ф. А. Ганиев, М. З. Закиев, К. М. Миннуллин, Д. Б. Рамазанова 2007: Татарско-русский словарь; Институт языка, литературы и искусства им. Г. Ибрагимова; Kazan. (2 volumes, 726 + 728 pages, ~56000 entries)