шлейф сущ. 1) прям.; перен. шлейф бәрхет күлмәк шлейфы — шлейф бархатного платья самолёт артыннан көмеш шлейф булып юл сузылып калды — за самолётом осталась полоса серебристого шлейфа 2) с.-х. шлейф, волокуша җирне шлейф белән тигезләү — разровнять почву шлейфом
Ш. Н. Асылгараев, Ф. А. Ганиев, М. З. Закиев, К. М. Миннуллин, Д. Б. Рамазанова 2007: Татарско-русский словарь; Институт языка, литературы и искусства им. Г. Ибрагимова; Kazan. (2 volumes, 726 + 728 pages, ~56000 entries)