штык сущ.; воен.; прям.; перен. штык || штыковой кылыч штык — клинковый штык штыкка! — в штыки! (команда) командада биш йөз штык — в команде пятьсот штыков (человек) штык ярасы — штыковая рана штык сугышы — штыковой бой - штыкка алу - штыкка бару - штыкка ташлану - штыкка штык килү
Ш. Н. Асылгараев, Ф. А. Ганиев, М. З. Закиев, К. М. Миннуллин, Д. Б. Рамазанова 2007: Татарско-русский словарь; Институт языка, литературы и искусства им. Г. Ибрагимова; Kazan. (2 volumes, 726 + 728 pages, ~56000 entries)