шуннан 1) исх. п.; мест. шул а) оттуда; от (с, из) того места мәктәптә булдым, шуннан килешем — был в школе, только что оттуда б) оттуда, с этого (того) времени, с тех пор ике авыл арасындагы низаг шуннан башланган — тяжба меж двух сёл началась с того (случая, времени) 2) нареч.; см. шуннан соң шуннан нәрсә булды дисеңме? — потом чем, думаешь, кончилось? шуннан мин кердем — после этого (потом, затем) зашёл я 3) в знач. предик. сл. (отношение к рассказу собеседника) так, дальше, потом йә, шуннан? — ну, ну, что дальше? 4) см. шунлыктан ашарга ярата, симерүе дә шуннан — любит поесть, и ожирение по этой причине уйга калуы да шуннандыр — видимо, оттого и задумчивость 5) в знач. союза в составе соотносит. сл. кайда..., шуннан где ... там; откуда ... оттуда тәгәрмәчнең алды кайдан, арты да шуннан — (посл.) куда иголка, туда и нитка (букв. где пройдут передние колёса, там и задние) җил кайсы яктан булса, яңгыр да шуннан — (погов.) откуда ветер, оттуда и дождь кайда нечкә, шуннан өзелә — (посл.) где тонко, там и рвётся • - шуннан ары - шуннан башка - шуннан башлап - шуннан бирле - шуннан да - шуннан соң
Ш. Н. Асылгараев, Ф. А. Ганиев, М. З. Закиев, К. М. Миннуллин, Д. Б. Рамазанова 2007: Татарско-русский словарь; Институт языка, литературы и искусства им. Г. Ибрагимова; Kazan. (2 volumes, 726 + 728 pages, ~56000 entries)