шуның 1) притяж. п.; от мест. шул его, того кунак килде, бу шуның пальтосы — приехал гость, это его пальто 2) в знач. союза в составе соотносит. сл. кем (кемнең)..., шуның кто..., того • - шуның аркасында - шуның белән - шуның белән бергә - шуның белән беррәттән - шуның кебек - шуның шикелле - шуның өстенә - шуның өчен - шуның турында
Ш. Н. Асылгараев, Ф. А. Ганиев, М. З. Закиев, К. М. Миннуллин, Д. Б. Рамазанова 2007: Татарско-русский словарь; Институт языка, литературы и искусства им. Г. Ибрагимова; Kazan. (2 volumes, 726 + 728 pages, ~56000 entries)