шырылдау неперех. 1) см. шарылдау; шарлау яр астында су шырылдый — под крутым берегом вода бурлит 2) в знач. нареч. шырылдап шумно, с шумом, струёй шырылдап агып китү — потечь струёй (потоком); хлынуть (о крови из носа или из раны)
Ш. Н. Асылгараев, Ф. А. Ганиев, М. З. Закиев, К. М. Миннуллин, Д. Б. Рамазанова 2007: Татарско-русский словарь; Институт языка, литературы и искусства им. Г. Ибрагимова; Kazan. (2 volumes, 726 + 728 pages, ~56000 entries)