шәфкать сущ. милость, милосердие, пощада, сочувствие, сострадание; благодеяние, благотворение уст.; книжн., благотворительность шәфкать өмет итеп күзләренә карау — смотреть в глаза в ожидании милосердия бу халыктан шәфкать көтмә — не жди милости (пощады) от этих людей - шәфкате белән - шәфкать итү - шәфкать кылу - шәфкать иясе - шәфкать йөзеннән - шәфкать күрсәтү - шәфкать күрсәтүче - шәфкать сорау - шәфкать туташы •• шәфкате килү — смилостивиться, смиловаться; оказать милость шәфкатен салу — см. шәфкать итү; шәфкать күрсәтү
Ш. Н. Асылгараев, Ф. А. Ганиев, М. З. Закиев, К. М. Миннуллин, Д. Б. Рамазанова 2007: Татарско-русский словарь; Институт языка, литературы и искусства им. Г. Ибрагимова; Kazan. (2 volumes, 726 + 728 pages, ~56000 entries)