шәһәр сущ. 1) город (обычно большой, с пригородами) || городской Казан шәһәре — город Казань шәһәрне яшелләндерү — озеленение города зур шәһәр — большой город, городище шәһәр советы — городской совет, горсовет 2) разг. центр (города) шәһәргә чыгу — пойти в центр, в город шәһәр белән бистәне тоташтыра торган юл — дорога между городом и слободой (между центром и окраиной) • - шәһәр кешесе - шәһәр тирәсе - шәһәр яны - шәһәр халкы - шәһәр чите - шәһәр читендәге - шәһәр янындагы
Ш. Н. Асылгараев, Ф. А. Ганиев, М. З. Закиев, К. М. Миннуллин, Д. Б. Рамазанова 2007: Татарско-русский словарь; Институт языка, литературы и искусства им. Г. Ибрагимова; Kazan. (2 volumes, 726 + 728 pages, ~56000 entries)