ызгыш сущ. 1) ссора, раздор; склока, распря, скандал; нелады, рознь; ызгыш та талаш — ссоры и раздоры вак-төяк ызгышлар — мелкие ссоры; дрязги гаилә ызгышы — семейный раздор милли ызгышлар — национальная рознь ызгыш - дошманлыкның башы — посл. ссора - начало вражды 2) разг. борьба, конфликт, столкновение, стычка, смута; война ызгыш тарату — сеять смуту дөнья ызгышлардан тынсын иде — пусть в мире прекратятся войны • - ызгыш куптару - ызгыш чыгару - ызгыш чыгаручы •• ызгыш алмасы — яблоко раздора
Ш. Н. Асылгараев, Ф. А. Ганиев, М. З. Закиев, К. М. Миннуллин, Д. Б. Рамазанова 2007: Татарско-русский словарь; Институт языка, литературы и искусства им. Г. Ибрагимова; Kazan. (2 volumes, 726 + 728 pages, ~56000 entries)