ызгыштыру перех.; разг. ссорить/поссорить, вносить ссору (раздор, смуту); рассорить күршеләрне ызгыштыру — поссорить соседей - ызгыштырып бетерү •• байлык яраштыра, юклык ызгыштыра — посл. богатство сближает, бедность ссорит
Ш. Н. Асылгараев, Ф. А. Ганиев, М. З. Закиев, К. М. Миннуллин, Д. Б. Рамазанова 2007: Татарско-русский словарь; Институт языка, литературы и искусства им. Г. Ибрагимова; Kazan. (2 volumes, 726 + 728 pages, ~56000 entries)