ялан I сущ. 1) открытое поле; открытая равнина яшьләр яланга чыга — молодёжь выходит на луга 2) разг. голый, лысый, открытый (без деревьев, строений и т. п.) ялан тау — голая (лысая) гора ялан җир — голая земля, открытая местность • - ялан кадәр - ялан мәге - ялан эше II нареч.; диал.; см. һаман, һәрвакыт
Ш. Н. Асылгараев, Ф. А. Ганиев, М. З. Закиев, К. М. Миннуллин, Д. Б. Рамазанова 2007: Татарско-русский словарь; Институт языка, литературы и искусства им. Г. Ибрагимова; Kazan. (2 volumes, 726 + 728 pages, ~56000 entries)