үлгән прил. 1) умерший, покойный, мёртвый, усопший уст. үлгәннәрнең каберен белик, исәннәрнең кадерен белик — (погов.) знай могилы предков, почитай ныне живущих 2) павший, дохлый, издохший (о животном) үлгән сыер сөтле була — (посл.) корова, которая пала, по три удоя давала 3) см. үле • - үлгәннән соңгы тормыш •• үлгән йөрәк — бесчувственный, равнодушный
Ш. Н. Асылгараев, Ф. А. Ганиев, М. З. Закиев, К. М. Миннуллин, Д. Б. Рамазанова 2007: Татарско-русский словарь; Институт языка, литературы и искусства им. Г. Ибрагимова; Kazan. (2 volumes, 726 + 728 pages, ~56000 entries)