ву•йын-ву•йын
{наречие} 1. separately, individually
♦ ву•йын-ву•йын шогалта•ш (-ем) {глагол второго спряжения} to place separately
♦ ву•йын-ву•йын шотла•ш (-ем) {глагол второго спряжения} to consider separately
--"ОБРАЗОВАНО ОТ"--> вуй