ӧкыме•ш
{наречие} 1. by force, against one's will
♢ прика•зым ӧкыме•ш шукта•ш вере•штын {предложение} (s)he was compelled to carry out the order
♦ ӧкыме•ш ыштыкта•ш (-ем) {глагол второго спряжения} to compel, to force, to coerce
♦ паша•м ӧкыме•ш ыштыкта•ш (-ем) {глагол второго спряжения} to force somebody to work
--"ОБРАЗОВАНО ОТ"--> ӧ•кым