ирланаш (-ем)
{глагол второго спряжения} [Generate paradigm] 1. {ботаника} to become wild, to run wild, to degenerate
♢ йӱштӧ деч вара олмапу-влак кылмен кошкышт, йымач лекше укшышт ирланышт {предложение} after the cold, the apple trees withered, shoots from below ran wild
2. {образно} to fly into a rage
♢ самырык рвезе чылашт ончылно ирлана {предложение} the young man flew into a rage in public
3. {образно} to avoid, to shun, to keep away from
♢ чодыраште шкетын икмыняр жап илымеке, калык деч ирланен {предложение} after living in the forest alone for some time, (s)he avoided people
--"ОБРАЗОВАНО ОТ"--> ирлаш (-ем)