kət͡ɕkəren-kət͡ɕkəren
{наречие} 1. shouting, yelling, screaming
♦ kət͡ɕkəren-kət͡ɕkəren kurʒam {глагол первого спряжения} to run yelling
2. from shouting, from yelling, from screaming
♢ kət͡ɕkəren-kət͡ɕkəren jykʃø oralgen {предложение} his/her voice became hoarse from shouting
--"ОБРАЗОВАНО ОТ"--> kət͡ɕkərem